مقاومت در برابر تحقیر زشت معلم/ هزار و یک راه برای پی بردن به حقیقت سیستم آموزشی کشور

به گزارش بوشهرنیوز: اخیرا کلیپی از رفتاری خشن و تحقیرآمیز از برخورد یکی از معلمان با دانش آموزش منتشر شده است. معلم می‌خواهد دانش‌آموز را وادار کند بر روی میزی بنشیند که ظاهرا تمییز نیست و دانش‌آموز نمی‌خواهد لباسش کثیف شود. دیدنش دردناک است اما…

وقتی ساختار غیراخلاقی حاکم باشد، در همه جا و در هر موقعیتی باید انتظار داشته باشی از سوی هر کسی تحقیر شوی. چه معلم باشد، چه حاکم و چه حتی از سوی پدر. “تحقیر”، ستم‌بارترین کنشی است که فرد را از درون فرو می‌ریزد و هستی‌اش را بر باد می‌دهد. تحقیر، عزت‌نفس را در هم می‌شکند و فرد را از میان تهی می‌کند.

در مزبله‌ی تحقیر، آدمی از آن سطح والا و بالا به زیر کشیده می‌شود و از او چیزی جز اطاعت و فرمانبرداریِ بی چون و چرا باقی نمی‌ماند. فردی که در دایره‌ی تحقیر می‌زید و جامعه‌ای که در ورطه و مرداب تحقیر افتاده باشد، بتدریج به مردگان متحرکی تبدیل می‌شوند که زبونی و ترس بر آن‌ها حکمروایی خواهد کرد.

تحقیر، تلخ‌ترین رنج ممکن است. سلطه‌جویان، سرفرازی آدمی را برنمی‌تابند و می‌خواهند او را به هر نحو ممکن در هم بشکنند. انسان در هم شکسته، انسان از خود بیگانه‌ای است که فقط زنده است و اما زندگی نمی‌کند. یکی از موارد بسیار شایع تحقیر این است که مجبور باشی در برنامه و طرح دیگران زندگی کنی. خودت نباشی بلکه فقط فرمان او باشد. خودت انتخاب نکنی، او برای تو انتخاب کند.

هم چون عروسکی در دستان عروسک گردان، گوش به فرمان باشی و اوامر او را اطاعت نمایی. انسان تحقیر شده، خودش را فراموش می‌کند و دیگری را به جای خود می‌نشاند. انسانی که زندگی‌اش را به تاراج برده‌اند و هستی را غارت کرده‌اند. کسی که لحظاتش را با دردی پنهان ناشی از جراحت تحقیر به سر می‌برد.

اما چرا آدمی تن به تحقیر می‌دهد. چرا در برابر تحقیر شدن مقاومت نمی‌کند؟

آری؛ همانطور که گفتیم اخیرا کلیپی از رفتاری خشن و تحقیرآمیز از برخورد یکی از معلمان با دانش آموزش منتشر شده است. معلم می‌خواهد دانش‌آموز را وادار کند بر روی میزی بنشیند که ظاهرا تمییز نیست و دانش‌آموز نمی‌خواهد لباسش کثیف شود. دیدنش دردناک است، اما از سوی دیگر واکنش درخشان و سرفرازانه ی دانش‌آموز، سرور و ابتهاجی در درون ایجاد می‌کند.

واکنشِ مقاومت علیه تحقیر، و چه مبارک واکنشی که ای کاش همگان چنین می‌ایستادند و به تحقیر، نه می‌گفتند. آفرین بر او.