۹۰ درصد مردم احساس می‌کنند اوضاع خوب نیست

با عبور هر خودرو از میان کوچه و خیابان، گردوخاکی به آسمان بلند شده و نفس اهالی را می‌گیرد، همیشه لایه‌ای از خاک بر وسایل منزل وجود دارد و ناخودآگاه اختلال در سلامت روانی ناشی از آن در بین مردم احساس می‌شود؛ با وجود همه این‌ها اما واکنشی از مردمی که کوچه و خیابان‌شان ماه‌ها به صورت حفاری نیمه‌تمام رها شده، دیده نمی‌شود.

به گزارش بوشهر‌نیوز، تنها یک قلم از مشکلات متعدد خوزستان کافی است تا شهروندان فرار از استان را بر قرار ترجیح دهد اما شرایط فرار برای همه مهیا نیست و اغلب با قرار می‌سازند و می‌سوزند؛ با آنها که گفت‌وگو می‌کنی، دل‌هایشان مالامال از گلایه و درد است و با تمام وجود احساس می‌کنند که مورد بی‌عدالتی قرار گرفته‌ و کسی صدایشان را نمی‌شنود؛ اغلب از مطالبه حق خود در حوزه‌ خدمات شهری گرفته تا حوزه اقتصادی نا امید بوده و تاکید می‌کنند که نتیجه‌ای از گلایه‌های خود به مسوولان ندیده‌‌اند.

البته بسیاری هم نه به جایی مراجعه کرده و نه راه اعتراض و پیگیری را می‌دانند؛ اما برخی‌هایشان نامه‌هایی از پیگیری‌های مکرر خود دارند نامه‌هایی که راهروهای ادارات، صاحبان آن را از پا انداخته و به نتیجه نرسیدن آنها حاصل بروکراسی اداری و غفلت مدیرانی است که به درستی کرسی‌های مدیریت را اشغال نکرده‌اند؛ همین وضعیت هم موجب شده تا نا امیدی از سیستم اداری فصل مشترک افکار عمومی جامعه باشد.

بر اساس نظر سنجی که در سال ۹۶ با هدف سنجش «سطح رضایت‌مندی اجتماعی»  توسط مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران در ۱۱ استان انجام شد، نتایج این نظر سنجی نشان داد: ۹۰ درصد مردم احساس می‌کنند اوضاع خوب نیست و نیمی از این افراد آماده نشان دادن اعتراض خود اما به شیوه مسالمت آمیز و قانونی هستند اما نیمی دیگر یعنی ۴۰ درصد معترضان خاموش هستند یعنی از ابراز اعتراض استنکاف دارند چرا که عمدتاً امیدی به بهبود ندارند و یا از تبعات اعتراض می‌ترسند.

مطالبه‌گری و بیان درخواست‌ها از مسؤولان، به‌معنای وجود حدودی از اعتماد و امید مردم به‌مسؤولین است و پرواضح است که عدم احترام متقابل مسؤولان به چنین اعتمادی، منجر به سرخوردگی جامعه و نامیدی به آینده می‌شود.

تقویت گفتمان مطالبه‌گری و فعالیت‌های مدنی برخلاف تصور عده‌ای، نه تنها آسیب‌زا نیست بلکه لازمه عملیاتی کردن مفاد بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی است و در صورت رعایت شرایط و اصول خود می‌تواند مسؤولان را به تکاپوی بیشتری وا دارد و موجب بهبود شرایط شود.

باید توجه داشت که تأثیرات نا امیدی بر زندگی مردم و بی‌نتیجه‌ماندن مطالبات به تدریج در کوتاه مدت از یک جنگ تمام عیار برای سلامت و امنیت جامعه خطرناک‌تر است و تداوم این وضعیت، انگیزه قشر متخصص جامعه را نیز برای توسعه‌یافتگی رو به تحلیل برده و سازگاری جمعی را به بدترین شکل ممکن رقم می‌زند که این وضعیت برای کشور یک هشدار جدی به شمار می‌رود.

زمانی که شهروندان از ابتدایی ترین خدمات مورد نیاز زندگی مانند آب شرب، هوای سالم، شبکه فاضلاب، آسفالت، سرانه ورزشی، فضای سبز و همچنین شغل مناسب برخوردار نباشند و مسؤولان به وعده‌های خود عمل نکنند یا بدتر از آن، گوشی برای شنیدن صدای اعتراض مردم نداشته باشند، در واقع شرایط را برای تهدید امنیت ملی مهیا کرده‌اند چرا که مردم را از مطالبه‌گری ناامید کرد‌ه‌اند.

از آن سو باید به این نکته مهم اشاره کرد که رعایت حقوق شهروندی و خدمات‌رسانی به مردم، حس تعلق به محله و شهر را در بین مردم افزایش می‌دهد و سرمایه‌های اجتماعی برای ساختن شهری آبادتر فعال می‌شود؛ از طرفی امید به آینده به کاهش جرایم و آسیب‌های اجتماعی می‌انجامد و نشاط، حس همدلی و انسجام اجتماعی را ارتقا می‌دهد و مجموع این عوامل، تضمین‌کننده امنیت ملی است موضوعی که پایداری آن در استان مرزی خوزستان به عنوان قلب اقتصاد کشور از مؤلفه‌های مهم و حیاتی توسعه می‌باشد.

ناگفته نماند که نا امیدی و ضعف گفتمان مطالبه‌گری تنها به علت وعده‌های بی‌سرانجام مسؤولان دولتی نیست بلکه جامعه مدنی نیز آنطور که باید به اهمیت موضوع پی نبرده و اراده‌ جدی در این زمینه مشاهده نمی‌شود.

اگر چه با نگاه به تجمعات صنفی و محیط زیستی سال‌های اخیر در می‌یابیم که مردم به تدریج دریافته‌اند که می‌باید حقوق وامانده خود را در میدان اجتماعی و در چارچوبی خاص دنبال کنند به طوری که شاهد هستیم به طور معمول معترضان بر مسالمت‌آمیز و غیرسیاسی بودن تجمعات تأکید دارند و این گامی بلند در مسیر دستیابی به گفتمان صحیح مطالبه‌گری است، مسیری که رسانه‌ها، فعالان اجتماعی و همچنین دولت‌مردان باید برای تقویت و اصلاح نواقص آن، برنامه ریزی و اقدام کنند.

همچنین مسلم است که رسانه‌ها و فضای مجازی نقش اول را در پیش‌برد مطالبات مدنی بازی می‌کنند که باید از ظرفیت آنها به درستی استفاده شود تا با تقویت گفتمان مطالبه‌گری، سدی در برابر تبعات خطرناک انفعال، ناامیدی و حس رهاشدگی مردم خوزستان ایجاد شود.

نویسنده : احمد خنیفر

انتهای پیام/