شجریان هنرمند ۱۴۰۰ سال قبل ؟

چه کسی ۱۴۰۰ سال است که با هنر مخالف است ؟
به گزارش بوشهرنیوز ، ما اشعار زیبایی از حضرت امیر ( ع )، همسرش حضرت زهرا( س ) ، امام زین العابدین ( ع )داریم که نشان می دهد این بزرگواران نسبت به هنر احتمام داشتند اما کدام هنر ؟ هنر در خدمت چی چیز و چه کسی؟ با این وصف آیا اسلام و ائمه اطهار علیهم آلاف تحیّه و السلام به گفته ی خواننده ی سنتی با هنر مخالف اند؟
خبرنگار صدای آمریکا بیژن فرهودی مدتها قبل به سراغ محمد رضا شجریان رفت و با ذکر این مقدمه که: «گزارش بازرس ویژه سازمان ملل آقای “احمد شهید” در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران نشان می دهد که حکومت ایران طی دو سال اخیر با هنرمندان چپ افتاده است.» نظر شجریان را در این باره جویا شد.
دقت کنید که خبرنگار چه طور زیرکانه قبل از پرسش خود مواد خام را به طرف مقابل با ذکر گزارش سازمان ملل مبنی بر مخالفت ایران با هنرمندان تزریق می کند؟
شیطنت این کسان در گذارش هایشان هم مشهود است برای اهل اندیشه!
شجریان پاسخ داد : «به طور کلی این نظام و این حکومت ذاتا می خواهد همه چیز در اختیارش باشد. این نظام می خواهد همه چیز را به طور صد در صد زیر سلطه خود داشته باشد. اگر یک بخشی از حکومت نخواهد که با آنها باشد همه آن بخش زیر سوال می رود و می گویند که این مورد دارند و جلویش را می گیرند. اگر یک نفر پایش را از گلیم خود درازتر کند- از نظر آن ها – مشکلات زیادی سر راهش قرار می دهند. این ها هرگز با هنر کنار نمی آید، هرگز و هرگز !!! همچنان که در طول ۱۴۰۰ سال با هنر کنار نیامدند. باز هم نخواهند آمد. موسیقی هم مانند خیلی از هنرها نمی تواند در خدمت این ها باشد.»
این کمان گویا خداوند را العیاذ بالله نشان رفته است ، مگر غیر از این است که اسلام دین خداست و اتهام به دین خدا در واقع اتهام به خداست؟
إِنَ‌ الدِّینَ‌ عِنْدَ اللَّهِ‌ الْإِسْلاَمُ‌ همانا دین نزد خدا اسلام است .( سوره ی مبارکه آل عمران آیه ی ۱۹)
اما بحث هنر در قرآن کریم
قرآن سراسر هنر است!
قرآن از لحاظ زبان هنری بی نظیر و استثنائی است و یکی از وجوه اعجاز و ماندگاری آن همین قالب هنری آن است وبا توجّه به سوره‌ها و آیه‌های آن، قرآن سراسر از هنر است. و مصداقاً به هنر می‌پردازد و چه بسا به آن جهت می‌دهد. به همین خاطر است که اسلام و قرآن از آغاز در قالب هنر ارائه شد چون در آن زمان شاعران و سخنوران توانا و قدرتمند، فراوان بودند، قرآن در بلندترین، عالی‌ترین و کامل‌ترین شکل بیان هنری بر سینه حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرود آمد.
پس اشکال کار کجاست که عده ای گمان برده اند اسلام با هنر مخالف است؟
پس از انقلاب تعدادی از کارگردانان و نویسندگان ایرانی مانند: بهرام بیضایی که گفته بود: من فرار کرده‌ام ، از ایران خارج شدند و به ساخت فیلم در خارج از کشور مبادرت نمودند ، اما چرا؟
جوانان انقلابی ورق را برگردانید!
جوانان انقلابی از مسئولان مطالبه گری کنند که چرا بستر حضور و فعالیت هنرمندان را در ایران فراهم نمی کنند؟
رهبر انقلاب دردیدار جمعی از مسئولان و دست‌اندرکاران جشنواره‌ی مردمی فیلم عمار تأکید کردند: “در این عرصه {سینما} جوان‌های مؤمن، باطراوت و شاداب و دارای نگاه نو و همت بلند، موتور محرک برای حرکت رو به جلو هستند و پیش‌کسوتان نیز باید با بیان تجربیات خود و تربیت نیروهای جدید و کارآمد، به این حرکت شتاب بیشتری ببخشند.
ایشان با اشاره به خاستگاه غربی هنر سینما بر ضرورت برنامه‌ریزی و تشکیل اتاق فکر برای حرکت جوانان و استعدادهای جدید در عرصه‌ی هنر اسلامی و سینمای دینی، همچنین ورود افراد متدیّن و انقلابی و صاحب تخصص و تجربه به این عرصه تأکید کردند.
رهبر انقلاب اسلامی در عین حال، شرط اصلی ورود تأثیرگذار افراد متدیّن و انقلابی به عرصه‌ی سینما و تأثیرنپذیرفتن از فضای آن را مصونیت‌سازی برشمردند و تأکید کردند: تنها راه مصون‌سازی نیز ارتباط مستمر با خدا، بجاآوردن نوافل و تضرع به درگاه الهی است؛ همان‌گونه که عمار این‌گونه خود را مصون و تزلزل‌ناپذیر کرده بود.
ایشان افزودند: عبادت و ذکر و توجه به خدا از هر لذت هنری بالاتر است.
رهبر انقلاب اسلامی نقش مسئولان و مراکز دانشگاهی مرتبط را در اثرگذاری بر فضای سینمایی و رسانه‌ای کشور مهم دانستند و تأکید کردند: اصلاح این عرصه نیازمند اصلاح مبادی ورودی آن است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: کسانی که امروز مشغول کار و فعالیت در عرصه‌ی فیلم‌های با مضامین انقلابی و دفاع مقدس هستند، واقعاً در حال جهاد هستند.

ایشان استفاده‌ی شایسته از ابزار هنر و بهره‌گیری از قصه و داستان و فیلم‌نامه‌ی قوی را یکی از ضروریات اساسی در فیلم‌سازی دانستند و تأکید کردند: مقوله‌ی قصه‌نویسی و رمان در کشور، با نقطه‌ی مطلوب فاصله‌ی زیادی دارد و باید این بخش تقویت شود.” بیانات در سال ۱۳۹۱
واقعیت چنین است که بسیاری از هنرمندان اگر دیده می شدند و جایگاهشان شناخته میشد ، می توانستیم از هنرشان در راستان اهداف و آرمان های اسلام و انقلاب استفاده کنیم ، مسئولین باید پاسخی روشن در این باره بدهند!
آیا اشکال در مافیای سینما است یا مربوط به شرایط بعد از تولید آثار و ممیزی و مجوز اکران و غیره است یا به سبب این است که هنرمندان بهتر از هر کس دیگری به اصطلاح می توانند پته ی فساد و فاسدان را رو کنند و آن ها را رسوا کنند؟
از طرف دیگر کسانی که داخل کشور ماندند و مشغول فعالیت هستند نیز از وضع موجود شکوه و شکایت دارند!
غلامرضا رمضانی معتقد است زنگ خطرها به صدا درآمده و شاهد افول سینمای مربوط به نوجوانان هستیم ، همچنین محمود دولت‌آبادی گفته است: فقدان فیلمنامه خوب در سینمای ایران احساس می‌شود.
وقتی بستر حضور پیشکسوتان هنر فراهم نیست و آنها خدمت در کشورهای بیگانه را علی رغم میلشان به حضور در ایران ترجیح می دهند افول هنر در کشور جای تعجب ندارد و این موضوع باید به دست جوانان انقلابی پیگیری شود و ورق هنر در ایران برگردد تا جاییکه ما بتوانیم با هنرمندان خوب و متخصصمان اسلام و انقلاب را به جهان صادر کنیم؟
چیزی که هالیوود پیش از ما آن را تشخیص داد و جامه ی عمل پوشید و توانست با به کار گیری هنرمندان متخصص ، مقاصد شومش مانند فحشا را به جهان صادر کند و شاهد آن هستیم که این کار را کرده اند و حتی موفق هم شده اند و کتمان این قضیه در واقعیت اثری ندارد.
با توجه به آنچه بیان شد اصلاح زیرساخت های مادی و معنوی هنر در ایران الزامی است که مانند اکثر کارهای مهم به ثمر نشسته ، این بار هم نیز به اصطلاح دست نیروهای جوان انقلابی را می بوسد که با توجه و احتمام خود این مهم را پیگیری واسلام عزیز را یاری نمایند.