ابوالفضلِ نوجوان؛ پهلوانی که هرگز نمی میرد

به گزارش بوشهرنیوز؛ پهلوانان هرگز نمی میرند… این جمله ای بود که مادر ابوالفضل رویین، نوجوان ۱۷ ساله ای که چند روز قبل بر اثر سانحه ای در دلوار دچار مرگ مغزی شده بود و اعضایش را اهدا کرده اند؛ عنوان کرد.

آری؛ ابوالفضل پهلوان است. پهلوانی از خطه دلیرانِ تنگستان. شاید تا دیروز بغیر از چند هم محلی یا نهایتش چند همشهری؛ نام ابوالفضل را نشنیده بودند اما امروز نام او در دل ها ماندگار شده است.

اگرچه ممکن است بخشی از جسمِ ابوالفضلِ نوجوان در خاک خفته باشد اما اکنون والدینش نه یک ابوالفضل بلکه چهار ابوالفضل دارند. دو کلیه، کبد و پانکراس ابوالفضل توسط خانواده اش اهدا شد و قرار است به چهار نفر زندگی دوباره ببخشد.

غمِ از دست دادن فرزند بسیار سنگین است، آن هم در سن نوجوانی. پدر و مادر ابوالفضل هم مانند همه پدر و مادرها برای آینده فرزندشان نقشه ها در سر می پروراندند. برنامه ها داشتند. آن ها هم دوست داشتند ابوالفضلشان به دانشگاه برود یا در کارش موفق شود. داماد شود. تشکیل خانواده بدهد. برایشان نوه بیاورد و ده ها آرزوی دیگر که هر پدر و مادری به محض تولد فرزندشان چه پسر یا دختر در سر دارند.

اما باید در مقابل تقدیر تسلیم بود. تقدیر دست ما نیست ولی می توان رنج ها و آلام را با یاد و نام خدا کاهش داد. می توان از غمِ سنگین و جانکاهِ نوجوان ۱۷ ساله هم کاست. فقط یک جسارت و یک تصمیم بزرگ لازم است.

تصمیمی سخت اما آرامش بخش. پدر و مادر ابوالفضل برای بازگشت پسرشان هر کاری در توان داشتند انجام دادند. آن ها در کنارِ تلاش هایشان؛ چشم به آسمان دوخته و از خداوند رحمان سلامتی اش را طلب می کردند. آن ها می خواستند پروردگار عالم رحمی کند و ابوالفضل را بار دیگر به آنان بازگرداند. ظاهرا کاری از دست انسان دیگر برنمی آمد. تقدیر ابوالفضل رقم خورده بود. پزشکان امیدی به بازگشتش نداشتند.

اینجا بود که خداونِد رحمان دستانِ پدر و مادر ابوالفضل را ناامید برنگرداند. آری؛ والدینِ ابوالفضل پاسخِ دعاهای خود را طور دیگری از خداوند رحیم گرفتند. ابوالفضل برمی گردد.

خداوند رحمان ابوالفضل را به خانواده اش برگرداند. پدر و مادر ابوالفضل با تکیه بر خداوندِ رحیم تصمیمشان را گرفتند. چهار عضو ابوالفضلِ نوجوان اهدا می شود. اهدای عضوی که آن ها را به آرامش خواهد رساند.

مادر ابوالفضل که از تصمیم خود و همسرش بسیار رضایت دارد؛ می گوید: پهلوانان هرگز نمی‌میرند. اصلاً نمی‌خواهم گریه کنم چون اجر تمام‌ کارهایم از بین می‌رود. فقط برای بیمارانی که اعضای بدن ابوالفضل در بدن آنها قرار گرفته‌ است دعا می کنم و تمام فکر و ذهنم این است که آنها بدنشان این اعضا را قبول کند.

امروز مادر ابوالفضل نه یک فرزند بلکه چهار ابوالفضل دارد. اعضای بدن ابوالفضل به زندگی چهار نفر جانی دوباره بخشید. پدر و مادر ابوالفضل تنها نیستند. امروز نام ابوالفضل نه فقط در شهرش بلکه بسیار فراتر رفته است. امروز ابوالفضل در دل ها جاودانه شد.

پدر و مادرش هم به آرامش رسیدند. اگر بخشی از جسمِ ابوالفضل اکنون در خاک آرمیده است اما اعضای حیاتی اش به چهار بیماری که با مرگ دست و پنجه نرم می کردند، جانی دوباره بخشید و آن ها را به زندگی بازگرداند.

امروز پدر و مادر ابوالفضل به تصمیمی که گرفته اند؛ می بالند. مردم استان بوشهر هم به هم استانیشان می بالند. ابوالفضلِ نوجوان هم همچنانکه مادرش گفت مانند یک پهلوان رفت و پهلوانان هم هرگز نمی میرند.

پس ابوالفضل زنده است. زندگی می کند. هم در این دنیا و هم عالمِ باقی. ابوالفضل؛ روحت شاد…