«نجف الثانی» سیاه‌پوشِ سالار شهیدان

به گزارش بوشهر‌نیوز، خرمشهر که از به عنوان «نجف‌الثانی» یاد می‌شود، هر ساله با برپایی تکایا و برگزاری مراسمات باشکوه به استقبال ماه حزن و اندوه محرم می‌رود.

ماه شیون، ماه عزا، ماه نوحه و ماه تکیه، خبر از فرا رسیدن ایامی می‌دهد که در آن می‌توان به آیین‌ها، آداب و سنن مناطق مختلف کشور پی برد.

در میان تنوع جمعیت‌شناختی ایران اسلامی، موجب شده است تا در برخی از مناسبات شاهد آیین‌های جالب توجهی از سوی هم‌وطنان ساکن نقاط مختلف باشیم، آیین‌هایی که متناسب با فرهنگ، آموزه‌ها و شنیده‌هایی است که از گذشتگان به ایشان منتقل شده و نسل به نسل ادامه یافته است.

یکی از آیین‌هایی که از سنت‌های قدیمی عزاداری خرمشهر محسوب می‌شود، آئین برپایی مواکب است، اعمالی که پس از برپایی نماز ظهر عید غدیر آغاز، و تا غروب شب اول ماه محرم الحرام ادامه دارد.

آیینی که سال‌هاست توسط مردم و به‌ویژه جوانان خرمشهری برگزار می‌شود و همین قشر در دهه نخست ماه محرم نسبت به برپایی دسته جات عزاداری اقدام ورزیده و حال و هوای خاصی را به «نجف ثانی» می‌بخشند.

در این میان، تکیه‌داران و هیئات حسینی برای برپایی تکایای خود، پس از عید غدیرخم اقدام به برپایی اماکن عزاداری خود که تکیه نام دارند، می‌کنند.

ضرب‌المثل معروفی در بین اهالی ولایتمدار و دوستداران اباعبدالله الحسین (ع) در خرمشهر به این مضمون رواج دارد؛ «اکل لقمه العید و قل وا حسینا» به این معنی که پس از اتمام عید غدیر و صرف ناهار عید ولایت، بگو یا حسین و مشغول برپایی و تکایا شوید.

یکی از کهنه خادمان حسینی در خرمشهر، سال‌ها پیش تکیه‌ای را در نزدیکی مسجد سرافراز جامع بنا نهاد که این تکیه، بعدها زمینه‌ای شد برای پدید آوردن سایر تکایا، که امروز در هر کوی و برزن، به عشق سالار شهیدان نوحه پخش می‌کنند، عزاداری به پا می‌دارند و عزاداران را تکریم می‌کنند.

نخستین تکیه خرمشهر، با نام مبارک «تکیه شباب القاسم» توسط شیخ سمیر افخمی برپا و الگویی شد برای جوانان خرمشهری تا شهر را از نور حضرت سیدالشهدا(ع) سرشار کنند.

پیش از این چراغ تکایا در خرمشهر، با دستان عالم فقیه و نستوه خرمشهری «مرحوم آیت‌الله سید علی عدنانی» در بعد از ظهر شب اول محرم روشن می‌شد و اکنون پس از فقدان مرحوم آیت‌الله عدنانی، چراغ این تکایا به دستان فرزند وی روشن می‌شود.

چراغ تکایا بعد از ظهر عاشورا خاموش می‌شود و چراغ‌های سرخ رنگ در شام غریبان سالار شهیدان روشن خواهد ماند و این نشان از خاموشی خیمه‌ها در سرخی خون شهیدان کربلا دارد و چه حال و هوای عجیبی آن شب، شهر به خود می‌گیرد و آن ساعات کربلا چه در دسترس است و حس کردنی است، و با چه حزنی این روزهای پر ناله و شیون شیعیان پایان می‌یابد.

در این بین، ضمن پذیرایی و عزاداری مواکب و تکایا از عزاداران و سینه‌زنان حسینی در مدت ۱۰ شب، دسته جان عزاداری هر ساله از قریب ساعت ۲۱ لغایت ۲۳ مسیر میدان اردیبهشت تا چهار‌راه فردوسی را طی کرده و با به صدا درآوردن طبل و سنج، دسته جات عزاداری، زنجیر زنی و سینه‌زنی، ضمن زنده نگاه داشتن سنت جاودناه مردم عرب منطقه، یاد شهدای دست کربلا را گرامی می‌دارند.

خرمشهر که در غالب شب‌های سال، مملو از سکوت و آرامش است، در این شب‌ها چنان در غوغا غرق است، که خیابان‌های مرکزی شهر دچار انسداد و مردم تا پاسی از بامداد در مراسمات و حسینیه‌ها مشغول برپایی عزای حسسینی هستند.

اطعام و اکرام عزاداران حسینی، از دیگر سنن مواکب در خرمشهر است که همواره پس از پایان هر مراسم، نسبت به پذیرایی از عزاداران اهتمام ورزیده می‌شود.

اکنون رفته رفته کوچه‌های خرمشهر معطر می‌شود به عطر چای دم‌کرده حسینی، بیرق‌ها برافراشته در عزای حسینی، جامه‌های سیاه بر تن، گویی که شهر یک سره به تشییع می‌رود.

چیزی تا رسیدن هیئت‌های عزاداری به کوچه‌ پس کوچه‌های خرمشهر نمانده است، چیزی به سر دادن ندای «اهلاً و سهلاً مرحبا بیکم جیتوا تعازونه الله یعازیکم» در مسیر تکایای این شهر نمانده است چیزی به شنیدن ندای رادود حسینیه‌ها که فریاد می‌زنند، (آه یا حسین و مصابه) نمانده است

انتهای پیام/