امام سجاد(ع)؛ پیام‌رسان عاشورا/خطبه‌هایی که حکومت یزید را سست کرد

به گزارش بوشهر‌نیوز، امروز همزمان با روز شهادت غریبانه و مظلومانه حضرت زین‌العابدین و سیدالساجدین، امام سجاد(ع) است. امامی که به عنوان یادگار کربلا و عاشورا از آن نام برده می‌شود.

امام سجاد(ع) بعد از عاشورا و در سفر سخت و طاقت‌فرسا به شام و سپس تا پایان عمر شریف و با برکت خود، نقش مهمی را در تبیین اهداف و آرمان‌های عاشورا داشتند.

ایشان در پاسخ به سوالی که کجا به خاندان رسالت و نبوت سخت گذشت، سه مرتبه فرمودند: الشام الشام الشام، که نشان دهنده اوج مظلومیت و جسارت به این خاندان در این سفر سخت بود.

بر همین اساس مردمی که در ابتدای ورود دودمان نبوت و لایت به شام به آنان توهین می‌کردند باید از خواب غفلت و فهم ظلمی که به خاندان پیامبر (س) شده بود، باخبر شوند و همگان بدانند که بر سید و سالار شهیدان چه گذشت!

و چه کسی برای این امر بهتر و مهمتر از خود شاهد و راوی حاضر در صحنه کربلا است، امام سجاد(ع) با خطبه‌های خود یزید و پیروان ظالم خود را رسوا کرد و شرم بر چهره آنها نشاند.

پیام‌های عاشورا سرشار از حقیقت و معرفت است و چشم حقیقت بینی لازم است تا بتواند این حقایق را تبیین کند و این چشم را چه کسی می‌توانست جز امام سجاد و حضرت زینب علیهما السلام داشته باشد؟

حضرت امام سجاد (ع) بعد از واقعه عاشورا و حوادث بعد از آنکه بر خاندان رسالت رفته است نقش مهمی ایفا می‌کنند، امام زین العابدین(ع) برای خویش بعد از حادثه روز عاشورا و اتفاقات دردناکی که بعد از آن برای اهل بیت رفته است در دو بعد و جایگاه اهداف مهمی را تعریف کرده و باید اعتراف کرد که اگر این امام همام نبود نه تنها مردم این دوران از حقایق حادثه کربلا بی‌خبر بودند، بلکه مردم دوران امام سجاد (ع) نیز در اوج بی‌خبری زندگی می‌کردند و از پیام‌های عاشورایی قیام امام حسین (ع) بی‌خبر می‌ماندند.

امام همواره سعی داشت که وجدان از بین رفته مردم آن جامعه را به سوی معرفت توحیدی بازگرداند چرا که فضای عمومی جامعه اسلامی تحث تأثیر تبلیغات امویان مسموم شده بود.

بر همین اساس امام سجاد (ع) بر آن شدند تا با برگرداندن وجدان مردم و عموم جامعه بسوی درگاه حضرت احدیت و توبه دادن مردم از جنایات و نفس‌پرستی‌های خویش بتوانند باردیگر جان‌ها و دل‌ها را شست و شو دهند و قلب‌ها را برای پذیرش معارف توحیدی و بیانات علمی چه توسط خویش و چه توسط فرزندان خویش که در سال‌های بعد از ایشان مقام ولایت و امامت را بدست می‌آورند آماده کنند.

صحیفه سجادیه نمونه بارز این اقدام امام سجاد(ع) است، فضای بیشتر این ادعیه نورانی شامل توبه و استغفار و بازگشت به درگاه الهی است و انسان را متوجه عظمت توحیدی و رسالت نبوی و ولایت علوی می‌کند، فضای عمومی قوم‌ها و امت را به سمت پروردگار سوق داد و آن‌ها را متوجه حقیقت اعمال ایشان کرد.

چرا که برای درک این معارف چاره‌ای غیر از آمرزش خواهی نبوده و نیست. چگونه دل‌های سنگ می‌توانند حقایق الهی را درک کنند مگر آنکه نرم شده‌ باشند.

انتهای پیام/