صف جنگ یا صف رأی؛ در میدان حضور پیدا می‌کنیم

به گزارش بوشهرنیوز- اگر بهترین رفیقتان بگوید جانش را برای شما میدهد، و بعد اتفاقا جانش را هم بدهد و در مقابل این جان فقط یک خواسته از شما داشته باشد آن را انجام میدهید؟

سرسری جواب ندهید، تصور کنید! بهترین رفیقتان که سالها با شما بزرگ شده‌است با شما دویده، با شما زمین خورده، در غم، اشک‌هایتان را کم کرده و در شادی لبخندتان را زیاد.

از یک خاکید، از یک خانه، همزبانید و همدل. حالا او جانش را برای شما داده است. برای آن‌که شما زیر یک سقف، کنار پدر و مادر آرام باشید و زندگی کنید، او سقفِ آسمانِ بیابان را انتخاب کرده و به جای گفتن لالایی در بستر برای بچه‌هایش، در کف میدان نعره زده. او که خواب و خوراک را بر خودش حرام کرده تا شما هرچه می‌خواهید بخورید و هرچقد‌ر می‌خواهید بخوابید.

بهترین رفیقتان، شهدای این مملکت، جوان‌های رشیدِ مادری، عصای دستِ پیریِ پدری، چراغِ امید خانه‌ای، از جانش گذشت و از ما فقط یک چیز خواسته. که بمانیم پای کشورمان، دست هم را رها نکنیم! که هرچقدر دلخوریم اما دلخوشیم که با همیم..

برادرکشی به خونریزی نیست. گاهی همین است که بی‌تفاوت باشیم نسبت به هم! شما را نمیدانم اما من دوستان شهید زیادی دارم که نمی‌خواهم شرمنده‌شان شوم. من کنارشان دویده‌ام، زمین خورده‌ام، صدای خنده‌های شهید مجید قربانخوانی هنوز در گوش من است! اشک و لبخندشان، قد رشیدِ شهیدشان و هیبت حیدری‌شان را فراموش نکرده‌ام.

از شما میخواهم که بیائید دشمن شاد نشویم! ما از دولت دلخوریم، با عده‌ای هم اختلاف عقیده و سلیقه داریم اما باهم هستیم! بی‌تفاوت نیستیم و همه در یک صف، سینه‌ستبر جلوی دشمن قرار میگریم، می‌خواهد صف جنگ باشد یا صف رای.
‌
سیدمصطفیموسوی

انتهای پیام/