شرح رهبر انقلاب بر دستور آیت‌الله بهجت(ره)

بوشهرنیوز: مقام معظم رهبری وقتی این بیان دستور آقای بهجت را نقل می کنند در توضیح این دستور یک قطعه ای و چند فرازی از دعای صحیفه سجادیه را مطرح می کنند و بعد هم یک بیت از حافظ را. آن دعایی که ایشان بیان می کند این است که می فرماید: امام سجاد(ع) به خداوند عرض می کند أَمِتْنَا مُهْتَدِین‏ غَیْرَ ضَالِّینَ، طَائِعِینَ غَیْرَ مُسْتَکْرِهِینَ، تَائِبِینَ غَیْرَ عَاصِینَ این دعا را مقام معظم رهبری در توضیح این دستور مرحوم آیت الله بهجت نقل کردند، خب این دعا یعنی چه؟ یعنی این را باید از خدا بخواهیم. عرض می کنیم که: أَمِتْنَا خدایا ما از این دنیا برویم اما با چه حالی از این دنیا به عالم برزخ منتقل شویم؟ می فرماید: مُهْتَدِین‏، معنای این دعا این است که سعادتمندی انسان در هنگام مرگ معلوم می شود. الان بنده سعادتمندم؟ معلوم نیست، شما سعادتمندی؟ معلوم نیست. این در لحظه انتقال از این عالم به عالم برزخ معلوم خواهد شد. أَمِتْنَا مُهْتَدِین: من هدایت شده از این دنیا بروم. خب خیلی ها هدایت شدند اما از صراط مستقیم انحراف پیدا می کنند: غَیْرَ ضَالِّینَ هدایت شده ای که دیگر هیچ انحرافی به صراط مستقیم پیدا نکنم، همین تنها؟ نه بلکه طَائِعِینَ، من جوری از این دنیا بروم که جزء کسانی باشم که انقیاد محض نسبت به اوامر الهی دارند، تسلیم محض و منقاد محض. غَیْرَ مُسْتَکْرِهِینَ این را دو جور می توان خواند:  هم غَیْرَ مُسْتَکْرِهِینَ و هم غَیْرَ مُسْتَکْرَهِینَ. اگر این را بخوانیم غَیْرَ مُسْتَکْرِهِینَ یعنی من جوری از این دنیا بروم که این عبادات و طاعاتی که انجام می دهم از روی اکراه نباشد و از روی حب باشد، حباً للّه طاعت الهی را انجام دهم. نماز شب می خوانم، نماز صبح می خوانم، روزه می گیرم، خمس می دهم، واجبات مالی را انجام می دهم، حباٌ باشد نه با حال اکراه، نه با حال جبر.

اگر این را به صیغه مفعول بخوانیم غَیْرَ مُسْتَکْرَهِینَ ، یعنی از روی ترس از عقاب نباشد، تمام توجه ام این است که رضای محبوبم چیست؟ چون رضای او این است که این طاعت را انجام دهم، دارم انجام می دهم. تَائِبِینَ  در حالی که از دنیا بروم که بازگشت به خدا کردم و از گناه فاصله گرفتم و تارک گناه هستم. غَیْرَ عَاصِینَ جوری من در دایره توبه آمدم که دیگر از این دایره خارج نمیشوم به  سمت گناه، غَیْرَ عَاصِینَ خارج از دایره طاعت الهی نمی شوم.

این هم معنای دعایی که حضرت آقا در توضیح کلام مرحوم آقای بهجت داشتند. بعد یک بیت از حافظ از ایشان دارند که: حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است، کس ندانست که آخر به چه حالت برود. حکم مستوری و مستی کنایه از پرهیزکاری و گناه است که اینکه من از این عالم با حال تقوا و پرهیزکاری می روم یا با حال گناه؟ کس ندانست که آخر به چه حالت برود. این است که باید نگران معنویتمان باشیم و این دعایی که این فقیه عارف دارد را مکرر بخوانیم.