مدیر بومی یا غیربومی ملاک نیست؛ هدف خدمت است

به گزارش بوشهرنیوز؛ باز هم حکایت انتخاب و انتصاب مدیران بومی یا غیربومی به یکی از موضوعات  اصلی در میان رده های مدیریتی، رسانه ها و مردم مبدل شده است. این سوال که مدیر بومی بهتر است یا غیر بومی و اینکه آیا در انتخاب مدیران باید بومی بودن به عنوان یک ملاک و اولویت اصلی مطمح نظر قرار گیرد و یا نه، تنها باید به شایستگی و مصلحت مردم فکر کرد، کماکان محل بحث است.

اما نکته در اینجاست که اصل و اساس مدیریت در نظام اسلامی مقوله خدمت است و آنچه می بایستی ملاک باشد راه خدمتگزاری بیشتر و بهتر به مردم است و اگر این ملاک مدنظر قرار گیرد دیگر نمی توان بومی و غیر بومی بودن را چندان به عنوان ملاک تعیین کننده در نظر گرفت و البته اینکه شایسته سالاری چتری است که باید بر همه مسایل دیگر سایه افکند و بالاتر و مهم تر از همه مباحث دیگر تلقی شود.

ضمن اینکه بحث مدیران غیر بومی البته وقتی با رعایت ملاک صلاحیت و شایستگی باشد اتفاقا می تواند زمینه های تعامل وهم افزایی و همکاری هرچه بیشتر میان مردم و مسوولین استانهای مختلف کشور را به دنبال داشته باشد.

همین استان بوشهر تابه حال در موارد متعددی مدیرانی داشته است که در عین غیر بومی بودن توانسته اند منشأ خدمات بسیاری در استان باشند و در عوض، نیروهای مستعد بوشهری نیز در استانهای دیگر کارنامه مورد قبول ومثمر ثمری از خود برجای گذاشته اند.

علاوه بر این، وقتی بحث مدیریتی به جای نکات فنی و دقیق، دستخوش سیاسی کاری و مباحثی از این دست می شود، زمینه های منفی و ذهنیت های ناخوشی نسبت به استان، در میان مسوولان کشوری ایجاد می کند و این قطعا به نفع مردم بوشهر نیست.

اما در عین حال و با بررسی موردی مسایلی از این دست، باید گفت بحث مدیران غیر بومی و بومی، در طول سالهای متمادی همواره نقل محافل رسانه ای به هنگام آیین های تکریم و معارفه در دستگاه های دولتی بوده و این حساسیت با عنوان سریال دنبال دار نزد برخی نمایندگان، رسانه ها، صاحب نظران عرصه های مختلف و حتی مردم در حال چرخش است.

در این بین اغلب عینک بدبینی در مقابل انتصاب غیربومی ها به چشم زده و هرگز نمی پسندند که یک غیربومی سکان دار مسئولیتی در استان مدنظر باشد.

در واقع عده ای گمان می برند در نبود مدیر بومی، قطار توسعه استان متوقف می شود و مدیر غیربومی این توانایی را ندارد که به توسعه و پیشرفت کمک کند.

این در حالیست که خدمت در هر نقطه و مکانی مرز نمی شناسد و به اعتقاد مدیران کاربلد، باتجربه و کوشا، همه جای ایران سرای من است و در هر پست و مقامی خادم مردم باید بود.

حال اینکه عده ای عکس این فلسفه مدیریتی و با دیدگاه محدود و قومی، اعتقادی بر توانمندی نیروهای غیربومی ندارند.

افکار بسته، تنگ نظری ها و عادت همیشگی بر بی اعتمادی به مدیران غیربومی، سبب شده تا اغلب دوران مدیریت های غیربومی در استان نیز آبستن حواشی ناخوشایند شود.

اگر عمق نگاه ها برپایه منطق، وجدان و صداقت استوار باشد به طور قطع این باور که مسئولیت پذیری در هر پست و مقامی مرز نمی شناسد، فتح باب دیدگاه ها خواهد بود.

به طور کلی معیار انتخاب یک مدیر اعم از بومی یا غیربومی، شایسته سالاری و شایسته‌ گزینی در سیستم مدیریتی است و با همین اعتقاد اگر مدیر منصوبی، مدیر غیربومی کارآمد باشد، بازخورد مثبت را نزد افکار عمومی محلی و استانی خواهد داشت.

در استان بوشهر هستند مدیران غیربومی که سال ها سکان دار امور مدیریتی در حوزه های مختلف بوده و به خوبی توانسته اند در توسعه و اعتلای استان نقش آفرین باشند.

از مدیریت ارشد استان تا برخی مدیران استانداری و دستگاه های اجرایی در این سال های اخیر کارنامه ای درخشان در رونق اقتصادی، گردشگری، آموزشی، فرهنگی و حوزه های دیگر به ثبت رسیده و رضایت مردم را نیز به دنبال داشته است.

بنابراین، این تفکر که مدیر غیربومی تاثیری در روند توسعه استان ندارد، نگرش اشتباه است؛ هر چند شاید در برخی پست ها باشند مدیران غیربومی که کارساز نبوده و با خرد جمعی مسئولان ارشد استان جابجا شدند.

تردیدی نیست به هنگام روی کار آمدن مدیر غیربومی در استان، توانمندی وی در اولویت انتخاب باشد و استانداری نیز تاکید فراوان بر همین توانمندی و تاثیرگذاری بر امور کلان مدیریتی و در نهایت رضایت مندی مردمی دارد.

از سوی دیگر هر مدیری اعم از بومی و غیربومی که در بوشهر چند سالی ردای خدمت پوشیده است، به هنگام خروج از این استان به جایگاه والای مدیریتی در عرصه کشوری رسیده و این نشانگر توانمندی سیستم مدیریتی کلان استان در آموزش و تربیت نسل مدیران کارآمد است.

شایسته سالاری همواره به عنوان یک مبنا در انتصاب مدیران دستگاه های اجرایی مورد تاکید مسوولان استان بوده و همین مساله شتاب یکنواخت در توسعه عرصه های مختلف مدیریتی و اجرایی استان را به دنبال داشته است.

استان بوشهر فارغ از تفکرات بومی و غیربومی، نیاز به مدیران توانمند و اثرگذار دارد و منطق در این است که در هر پست و مقامی که ضعف مدیریتی و اجرایی وجود دارد، فرش قرمز زیر پای مدیران غیربومی کاربلد، جسور، کارآمد و شایسته پهن کرد.

به تازگی در انتصاب یکی از مدیران غیربومی استان موضع گیری های صورت گرفته در حالیکه نمی توان این گونه مواضع را چندان در روند رشد و پیشرفت استان مفید دانست.

اینکه برخی بدون کنکاش و ارزیابی دقیق عملکرد افراد، انتقاد از انتصاب غیربومی بودن مدیری را مطرح می کنند و توجهی به سوابق درخشان و توانمندی مدیریتی وی ندارند به هیچ وجه قابل دفاع نیست.

باید توجه داشت که خدمت در هر نقطه ای از کشور مرز نمی شناسد و اگر به دنبال رشد و اعتلای استان هستیم، شایسته سالاری را باید مبنای انتصابات کنیم.

آری؛ اصل و اساس مدیریت در نظام اسلامی مقوله خدمت است و آنچه می بایستی ملاک باشد راه خدمتگزاری بیشتر و بهتر به مردم است و اگر این ملاک مدنظر قرار گیرد دیگر نمی توان بومی و غیر بومی بودن را چندان به عنوان ملاک تعیین کننده در نظر گرفت و البته اینکه شایسته سالاری چتری است که باید بر همه مسایل دیگر سایه افکند و بالاتر و مهم تر از همه مباحث دیگر تلقی شود.