مقصود از دولت جوان حزب‌اللهی چیست؟

به گزارش بوشهرنیوز- مدتی است که دولت جوان حزب‌اللهی تبدیل به یک کلید واژه مهم و حساس شده است و نخبگان و اصحاب شور و مشورت و تصمیم نیز با تکیه بر این کلید واژه به دنبال تعیین سرنوشت انتخابات آینده کشور هستند.

این کلید واژه صادر شده از سوی رهبر معظم انقلاب است. کلید واژه‌ای که به تعبیر کارشناسان و اهل علم، راه نجات و پیشرفت کشور است.

رهبری در یک فرمایشی فرمودند که باید دولت جوان حزب‌الهی بر سر کار بیاید و از طرفی در یک بیان دیگری فرمودند که صلاح نیست از مجربین استفاده نشود.

این دو مطلب باعث شد که یک ابهامی در ذهن‌ها ایجاد شود که اگر دولت جوان بر سر کار بیاید، دیگر چرا از مجربین و افراد کهنه‌کار استفاده شود؟

رهبر معظم انقلاب در بیانات روز گذشته خود این مساله مهم را تبیین کردند و فرمودند بحث روی کار آمدن دولت جوان حزب‌اللهی و استفاده از افراد باتجربه هیچ منافاتی ندارد.

ایشان فرمودند: در یک برنامه تلویزیونی که ظاهراً اخیرا پخش شده بنده یک بار گفتم که دولت جوان حزب‌اللهی باید سر کار بیاید، یک بار هم گفتم که صلاح نیست از مجربین استفاده نشود. بعضیها گفتند چطور؟ اینها با هم نمیسازد. من عرض میکنم اینها هیچ با همدیگر منافاتی ندارد.

وی عنوان کرد: ببینید من معتقد به تکیه به نیروهای جوان هستم. اعتقاد راسخ دارم. از قدیم بنده چنین اعتقادی داشتم. معنای اعتماد به نیروهای جوان این است که اولاً در برخی از مدیریتهای مهم کشور از اینها استفاده بشود. ثانیاً از ابتکارهای اینها و حرکت اینها و حوصله و نشاط کار اینها و ابتکارهایی که انجام میدهند استقبال بشود. اینها بچه‌های ما هستند، بچه‌های کشورند و کشور حق دارد که از اینها استفاده کند.

رهبر معظم انقلاب فرمودند: منتها این که ما می گوییم در مدیریت‌ها از اینها استفاده بشود، معنایش این نیست که نسل قبلی را به کلی بشوریم و بگذاریم کنار.

ایشان فرمودند: از اول انقلاب هم همین جور بوده. حالا بعضی ها گفتند که امام در تهران یک امام جمعه ۴۰ ساله را گذاشتند که این حقیر بودم، خوب در کرمانشاه هم یک امام جمعه ۸۰ ساله را گذاشتند، همان وقت.

رهبری ادامه دادند: البته این هم باید توجه داشت بعضی از افراد میانسال مثل جوانها هستند. شهید سلیمانی حدود شصت سال سنش بود مثل جوانها دید توی کوه و دشت و بیانان و همه جا چطور حرکت میکرد از هیچی نمیترسید. گاهی اوقات در ۲۴ ساعت در یک کشوری به قدری تلاش و فعالیت میکرد که آدم از خواندش احساس خستگی میکرد که چقدر این تلاش و تحرک انجام گرفته است. بعضی‌ها هم اینجوری‌اند دیگر.

انتهای پیام/