مجالسی که تقویت کننده مبارزه با ظلم نباشد، سرکنسول انگلیس در آن خادمی می‌کند/ماجرای روضه‌خوانی در بوشهر! 

به گزارش بوشهرنیوز- مکتب سیدالشهدا(ع) مکتب مبارزه با ظلم و زر و زور و تزویر است، امام برای احیای سنت نبی مکرم(ص) و نجات دین از افراد ظالم، زورگو و بدعت‌‌گذار است.

گریه‌ای حسینی مسلک خواهد بود که گریه‌ دار را برای مبارزه با فرعونیان و ظالمان و یزیدیان زمانه مصمم و قوی کند و الا اگر این گریه عادی باشد، می‌شود همان گریه اشراف کوفه که پس از شهادت امام فقط گریه کردند اما حمایت نکردند.

عزاداری برای امام حسین (ع) اگر رنگ و بوی آزادیخواهی و ضدظلم نداشته باشد و برای ظالمان یا استعمارگران خطری ایجاد نکند، از جانب آن‌ها حمایت و تقویت هم می‌شود.

همانگونه که گفته شده کنسولگری انگلیس در محرم بعضی محافل مذهبی را که روح استقلال طلبی و آزادیخواهی در آن جریان داشت خطری برای خود می‌دید، اما از آن سو هم برخی مجالس دیگر را تأیید و تقویت می‌کرد.

مرحوم «عبدالرحیم جعفری» از روزنامه نگاران قدیمی بوشهر در مجوعه خاطرات خود در هفته‌نامه «آینه جنوب» در مقاله‌ای با عنوان «سنج و دمّام و جدال اهالی کوتی و شنبدی» خاطره‌ای بسیار جالب و شنیدنی بیان می‌کند:

«سرکنسول و دو تن از معاونان کنسولگری بریتانیا در مجلس روضه‌خوانی خامس آل عبای اهل بیت عصمت و طهارت که در خانه «سید صالحی» در کوی «کوتی» برپا می‌شد همیشه شرکت می‌نمودند و هنگام پایان جلسه روضه‌خوانی و خواندن زیارتنامه برمی‌خواستند و برای پذیرایی به حاضرین در آن جمع کمک نموده و خود نیز چای و قهوه و شربت می‌نوشیدند…»

در روضه‌‌ای که مکتب حسینی و شعور آن موج نزد، دشمنان هم خادمی می‌کنند اما به محض اینکه مکتب حسین شعله‌ور شود، همان دشمنان از برپایی این روضه جلوگیری می‌کنند.

بی جهت نیست که امام راحل فرمودند این محرم و صفر است که اسلام را نگه داشته است، اما کدام محرم و صفر، همان محرم و صفری که لحظه به لحظه روحیه ضد ظلم و مبارزه با ظالم و عدالتخواهی را در عزاداران تقویت کند.

انتهای پیام/